Zoals bij de 1e bijeenkomst afgesproken, had elke fotograaf zich voor zijn of haar straatfotografie laten inspireren door websites op internet met tips en uitleg, of you-tube-filmpjes.
Van elke deelnemer werden 5 foto’s getoond. Eén van de andere leden koos daaruit twee foto’s die hij of zij besprak. Tenslotte konden andere leden dit eventueel aanvullen. Deze werkwijze zorgde ervoor dat iedereen de tijd kreeg om zijn of haar visie te laten horen. Dit zorgde voor diversiteit in het bespreken.
Doordat twee leden ziek waren, er maar van zes leden werk getoond werd, was er ruim voldoende tijd om nog een tweede ronde te toen, een serie of nog een enkele foto van feedback te voorzien.
Zwart-wit bleek bij velen favoriet, al waren er ook diverse kleurenfoto’s. De meeste fotografen waren erop uitgetrokken om in het land, soms over de grens, aan het werk te gaan. Rien zocht het dicht bij huis, namelijk bij de straatwerkzaamheden in de stad. Het voordeel daarvan was, aldus Rien, dat hij meerdere malen terug kon gaan om juist die sfeer vast te leggen, die hij zocht in dit straatbeeld. Dit leverde foto’s op, nu genomen, maar ze konden ook zomaar een halve eeuw geleden zijn ontstaan. Het was een gezellige avond, waarbij men positief kritisch naar elkaars werk keek.
Voor de volgende bijeenkomst probeert elke fotograaf een sfeerfoto te maken, en een foto waarbij een langere sluitertijd gebruikt wordt terwijl de fotograaf al lopende de situatie in beeld brengt. Marion had deze werkwijze toegepast bij een van zijn foto’s, en dit lijkt ons een gigantische uitdaging, die we niet uit de weg willen gaan.
